Fiat 126 Nadwozie

Fiat 126 zdobył sobie szczególne miejsce w polskiej motoryzacji. Jest obecny na naszym rynku od połowy 1973 roku, tzn, od czasu rozpoczęcia jego montażu w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej, Model ten należy do segmentu A. Śmiało można powiedzieć, że zmotoryzował nasz kraj. Jego produkcja została zakończona we wrześniu 2000 roku.
Na rynku włoskim Fiat 126 pojawił się w 1972 roku. Pod względem technicznym był rozwinięciem konstrukcji Fiata 500 Nuova. Zachowano ogólną koncepcję pojazdu z tylnym napędem, wprowadzając nowe nadwozie i modernizując większość zespołów mechanicznych. Fiat 126 elx tylko pozornie nie różni się od swojego starszego o 28 lat brata.

NADWOZIE
Fiat 126 otrzymał nadwozie nowocześniejsze niż 500 Nuova, niezbyt obłe, o wyraźnie zaznaczonych krawędziach. Dwubryłowa zwarta sylwetka o spokojnych i harmonijnych rysach uzyskała ponadczasowy charakter, a jej nowoczesność starano się podkreślić giętymi szybami bocznymi, prostokątnymi reflektorami i kasetowymi klamkami drzwi. Kształt nadwozia oraz mała długość pojazdu powodowały, że własności aerodynamiczne nie były najlepsze. Współczynnik Cx wynosił 0,47, miało to jednak drugorzędne znaczenie dla pojazdu osiągającego względnie małą prędkość maksymalną i przeznaczonego głównie do eksploatacji w mieście.
Fiat 126 przejął płytę podłogową z modelu 500 Nuova o rozstawie osi wynoszącym zaledwie 1840 mm, co uniemożliwiało istotne zwiększenie wymiarów wnętrza. Zwiększono natomiast rozstawy kół przednich o 22 mm i tylnych o 68 mm. Wnętrze o spartańskim wyposażeniu przeznaczono dla czterech osób. Fotele przednie o rurowej konstrukcji miały jedynie regulację wzdłużną. Pokryto je skajem, podobnie jak tablicę przyrządów. W zestawie wskaźników znajdował się tylko prędkościomierz, wskaźnik poziomu paliwa, licznik przebiegu i kilka kontrolek. Do ogrzewania wnętrza wykorzystywano ciepłe powietrze z układu chłodzenia silnika, doprowadzane kanałem biegnącym w centralnej części podłogi. W przedniej części nadwozia mieścił się niewielki bagażnik, w którym koło zapasowe ustawiono pionowo, we wnęce, tuż za pasem przednim. Przestrzeń bagażowa ograniczona nadkolami i wysoko usytuowaną podłogą miała pojemność około 100 dm3. Zbiornik paliwa 0 pojemności 23 dm3 umieszczono inaczej niż w modelu 500 – pod podłogą lewego siedzenia tylnego, a nie w bagażniku.

Visited 16 times, 1 visit(s) today